zonder zon zijn zon zonder
de verloren rozen en huizen
branden af; de supermarkt
de vlammen het ijs en muren
wie ben jij; wat kijk je
uit het niets dat woord
en zij zeggen ontwikkeling
wijl handen zacht
littekens kleuren
het laatste kruis
geslagen de laatste wens
vergaan de nu weer monotone dagen
na 't fluitsignaal wend ik me af
voel het sterven van voeten
zie het laatste mondingsvuur
uit ogen terwijl zij reeds verleden zijn
springen wonden open springen
verder en verder komen vliegen
leggen nesten in bloederig vlees
Het Gejefte: | Dinsdag, augustus 03, 2010 07:36 |
ik blijf een gezonde jaloerse fan, sunset. Groeten, Jef |
|
pieter christiaan paardenkooper: | Maandag, augustus 02, 2010 16:37 |
mooi, sunset. boeiend om te lezen. pcp |
|
Ria Klein Herenbrink: | Maandag, augustus 02, 2010 15:34 |
Het was voor mij ook behoorlijk mystiek maar na je uitleg kan ik er toch iets meer uithalen bijzonder maar toch mooi beschreven liefs Ria |
|
sunset: | Maandag, augustus 02, 2010 12:23 |
Ter informatie, dit gedicht gaat inderdaad over Zuid-Afrika. | |
spring-in-het-veld: | Maandag, augustus 02, 2010 10:29 |
gaat dit gedicht over zuid afrika? dan begrijp ik het misschien een beetje.. liefs, spring |
|
Auteur: sunset | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 02 augustus 2010 | ||
Thema's: |