Tijdelijk
Tijdelijk
ik dwaal in nachten af
omdat ik de tijd niet kan vinden
waardoor ik mij verlaten gooi
op veren van zachtheid
al is het maar één teen van jou
die het licht laat schijnen
op vergeven paden
waarna ik harten aan elkaar plak
ik ga zwijgend verder kijken
naar vergeten uren
met emoties die blijven praten
en als de ochtend zoek blijft
in zonloze minuten
omhels ik uiteindelijkmezelf
Reacties op dit gedicht
| D-Rose: | Dinsdag, augustus 10, 2010 19:21 |
| erg mooi. liefs |
|
| Melt: | Dinsdag, augustus 10, 2010 13:59 |
| Het is inderdaad een aanvaarding van deze tijd. Dank je wel voor je lieve woorden. Lieve groetjes |
|
| kerima ellouise: | Dinsdag, augustus 10, 2010 11:34 |
| jezelf omhelzen is ook stille aanvaarding of een houvast in het weten wie je bent...mooi gedicht Meltem liefs kerima ellouise |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Melt | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 10 augustus 2010 | ||
| Thema's: | ||