ik stap in ,het is half negen
gelukkig is de trein op tijd
geen overkapping,midden in de regen
stond ik op het perron
geen spoortje te bekennen
van de achter de wolken schijnende zon
gelukkig was er plaats genoeg
de ochtendspits voorbij
er was een plaatsje bij het raam
het landschap gleed aan mijn oog voorbij
ik keek naar de stromende regen
wat was het weer toch slecht
al dromerig telde ik de druppels
die langs het raam naar beneden gleden
gedachten vervaagden,ik liet me gaan
in het cadans van het ritme
ik schrok terug in de werkelijkheid
de bestemming was bereikt
net op tijd............