Ga je mee?
In de stilte van de nacht,
is het ook zo aarde donker.
Had ik iets anders verwacht,
zonder al het gedonder.
Nieuwe missie's,
komen mij te gemoet.
Nieuwe ervaringen, belangrijke discussie's,
toch heb ik goede moed.
Alleen het leven aan gaan,
in de hoop dat het goed komt.
Voor het eerst op eigen benen staan,
na dat ik voor het eerst op benen stond.
Nu spreid ik de vleugels,
en vlieg ik van het nest.
Pak ik zelf de teugels,
en doe ik mijn uiterste best.
Maar verandering is nodig,
nieuwe tijd is aangebroken.
Oude gewoontes overbodig,
toch blijft het in mijn hoofd rond spoken.
Deuren moet ik sluiten,
en andere deuren openen.
Er is nog zo veel meer daar buiten,
wat ik mezelf moet eigenen.
Zeven dag in de week,
zal ik zelf alles moeten klaren.
Zonder een wekelijkse preek,
of geraakt worden op gevoelige snaren.
Toch zie ik geen probleem,
ik ben een vent.
Maar als ik daar éénmaal zit zie je meteen,
je hebt mij nooit zo gekent.
Ik zeg wat moet dat moet,
wat komt dat komt,
wat gaat dat gaat.
Dus hou de moed,
alles loopt rond,
er is niets dat je verlaat.
Ergens zijn er momenten,
dat je zeker zal doen denken,
aan die momenten van toen,
positief of negatief,
het maakte jou,
wie je bent.
Op vakantie met tenten,
eerst de auto vol tanken,
terwijl jij de ruit schoon boen,
kijk ik naar je lief,
en zie een vrouw,
die jij niet kent.
Ga je mee met mij.
Ga je mee naar waar dan ook.
Ga je mee, wees vrij.
Verdwijnen als ninja's in de rook.
Jij bent als een slak,
met helende krachten.
Jou hart waar ik aan plak,
lees ik je gedachten.
-Stralende pijl, vanuit de buurt van Venetië-