over de grachten
plakt nog altijd mijn schaduw
aan geleefde dromen
van razende lichten, alcohol
en anonieme schimmen
voorspellingen van jeugd bleven uit
daar waar liefde onbekend was
en beelden enkel kunst tekende
het was eigenlijk nooit makkelijk
dus waarom zouden grotere stappen
verschil beloven
toen ik mezelf niet langer bijhield
en grijs groen begon te smeken
Annemieke van der Ven: | Maandag, september 13, 2010 14:33 |
Een gedicht met een vleug triest en je hebt me... Zo mooi dit liefs... |
|
Quicksilver: | Maandag, september 13, 2010 13:48 |
Jouw warmte schijnt wel door dan enkel Amsterdam, in nieuwe voetstappen gewis lieve Gert! heel mooi geschreven lieve groet, fijne maandag dicky |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, september 13, 2010 13:02 |
mooi nee dubbelmooi!!!!! |
|
windwhisper: | Maandag, september 13, 2010 06:12 |
Amsterdam in mijn hart met jouw voetstappen erbij Gert, jij ging het bracht niet wat het groen langs die grachten beloofde, zoals Switit al schrijft elders wachten warmere schaduwen, die jij er gaat plakken. kuzzz lieve groet Cobie |
|
switi lobi: | Maandag, september 13, 2010 00:14 |
Nu plakt jouw schaduw over warmere plekken.. mooi dit. Liefs en slaap lekker, switi lobi |
|
Auteur: Gert | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 13 september 2010 | ||
Thema's: |