De werkelijkheid…
Geen sleutel, geen mogelijkheid tot openen!
Haar nagels trekken sporen op mijn rug
die later als herinnering zullen dienen.
Een gifgroene slang wurgt zich rond haar middel,
mijn handen zijn gebonden.
Een meisje stelt zich tentoon op vier grote schermen,
een dwerg mixt gele en rode drankjes door elkaar.
Niets lijkt wat het werkelijk is.
Dit bestaan is gevuld met halve waarheden en zwijgzame leugens,
maar geen verborgen verdriet.
Zo staat er te lezen bij het binnenkomen.
Ik was hier eerder, en zal hier altijd blijven.
Een man kruipt over de vloer, en buiten danst de maan
in een lepel van goud.
Het maakt niets meer uit voor mij, al danst iedereen.
Ik ben voor altijd verloren, gekluisterd aan mijn dromen
en vastgebonden aan het leven…
esteban 18 September 2010