Down-syndroom
Duizenden schelpen vol
geluk liggen op zijn weg
naar het vissersbootje die
hem naar het koraaleiland
zal varen waar zijn vrouw
hun eerste kind zal baren.
En bij de ochtendmist
zingt een zeemeermin hem
moed in omdat de oceaan
al wild ruist, klaar om hem
de zwaarste storm te laten
doorstaan die hij straks met
zijn dochter zal ondergaan.
Maar zij zullen roeien met
de riemen die zij hebben
tot de zon weer opgaat.
En neen, ze lijkt niet
op een baviaan !
Neem dat maar
van hem aan.
Reacties op dit gedicht
| trucker klaas: | Woensdag, september 22, 2010 00:04 |
| ondanks zogenaamde beperking is de wereld vaak groter dan de onze overdenkbaar schrijven ,klaas |
|
| kimmytje: | Dinsdag, september 21, 2010 21:42 |
| Mooi verwoord, En krachtig neergezet Sterkte Liefs kimmy |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Claude Aendenboom | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 21 september 2010 | ||
| Thema's: | ||