ze heffen armen
kijken omhoog in hun
verdriet om het gemis
maar langzaam sluit
de kring familie
die er dan nog over is
rond de tafel van herinnering
langs de vaste route die zij ging
alleen die ene stoel blijft leeg
pas later wordt het vierkant
echt gebroken aan een ronde
tafel is er nooit een plaatsje over
Schrijver: wil melker, 25-09-2010
Corstkop: | Dinsdag, oktober 05, 2010 22:59 |
Prachtig! Aan een ronde tafel ben je nooit alleen. | |
esteban.: | Zaterdag, september 25, 2010 19:10 |
Maar aan een ronde tafel zit ook niemand echt in de hoek Wil... liefs esteban |
|
karinvangelder: | Zaterdag, september 25, 2010 11:12 |
dit heeft veel betekenis Wil vaak dekte ik de tafel nog steeds voor twee ! fijn weekend beste Wil xx Karin |
|
spring-in-het-veld: | Zaterdag, september 25, 2010 09:24 |
ik wilde hetzelfde zeggen als trucker klaas groetje, sihv |
|
trucker klaas: | Zaterdag, september 25, 2010 08:03 |
de triestheid van een omgekeerde stoelendans ..... mooi in woorden ,klaas |
|
windwhisper: | Zaterdag, september 25, 2010 06:52 |
ja, als er afscheid is genomen, sluit de kring zich weer aan, samen verder met "leven" wie ging wordt en blijft een warme herinnering, als de tranen zijn gedroogd en de tijd de scherpste kantjes heeft weggeslepen mooi dit Wil een waardig afscheid liefs Cobie het is herfst ook in Den Haag |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 25 september 2010 | ||
Thema's: |