Een meisje zonder tranen , een meisje zonder doel.
Een meisje zonder woorden , maar met zo'n groot gevoel.
Verraad in haar ogen,
Maar het niet willen geloven.
Een vriendschap ooit zo groot,
maar nu in één klap dood.
Zij die zeggen dat ze van je houden,
Maar niet willen vertrouwen.
Respect verloren,
Maar niks van hen horen.
Geluk is niet geboren voor zij die het nodig heeft.
Zij moet gewoon weten , hoe ze deze tijd overleeft.
Met angst kijkt ze in de spiegel en zegt dapper wat,
na regen, komt zonneschijn , als je dat straaltje maar mee pakt.
Geen enkel vertrouwen in een bijzonder mens.
Maar eerlijkheid en respect is wat ze wenst.
Éen feit zo groot,
iemand anders vertrouwen word je eigen dood.