Ik kan de stappen niet meer tellen
die ik woedend achterlaat, desolaat
na een strijdplan voor het leven
heeft dood de tijden afgeschreven.
Ben me ongeduld verschuldigd
zoals ik handen naar zee draag, beklaag
hoe macht mij nimmer in kon schatten,
ik het bevatbare niet eens wil bevatten.
Dus bevraag ik maar de antwoorden
schijn wordt nooit schoner, gewoner
dan het wit van mijn gezicht,
verplicht zal ik blijven liggen
in mijn zelfgemaakte kist.
september: | Dinsdag, maart 22, 2016 11:22 |
Goed gedicht! Liefs | |
youkie: | Zaterdag, oktober 09, 2010 08:55 |
een zelf gemaakte kist lig mechien fijner prettig weekeind | |
zomerkind: | Zaterdag, oktober 09, 2010 06:06 |
kun je die zelf maken je kist? gr edje | |
windwhisper: | Zaterdag, oktober 09, 2010 05:46 |
doodgewoon erg triest lieve groet Cobie |
|
Cyni-Clown: | Zaterdag, oktober 09, 2010 02:46 |
Slechte zaken voor de begrafenis-ondernemer, denk ik. Cyni_Clown |
|
Auteur: Looortje | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 09 oktober 2010 | ||
Thema's: |