De vele wegen die ik bewandelen wilde
werden versperd,
De voertuigen die ik gebruiken wilde
lieten mij niet gaan,
Ze dwongen me te blijven
Ze dwongen me verdriet te hebben,
Ik mocht niet van jou genieten,
Ik moest je vergeten
Nooit meer, mocht ik jou zien
of aan je denken.
Nooit meer, kon ik je zeggen
hoeveel ik van je hield.
Nooit meer, kon ik je merken laten
dat ik je nodig had.
Waarom wil de pen die ik gebruik alleen maar jouw naam schrijven,
Waarom is elk beeld dat ik me voorhaal er een van jou,
Waarom wil mijn hart voor niemand anders kloppen dan voor jou,
Als ik jou allang vergeten had moeten zijn?