Soms staan je takken leeg
Ze hebben de bladeren verloren
Maar je blijft waar je verblijft
Omdat de zomer vanzelf voor de bloesem zal zorgen
Nu je leeg bent en alles hebt losgelaten
Kun je in de kou dichten, de gaten
Om alles te dichten wat zich uit in al je gedane vragen
Jouw muzikale noten geven mij de muziek
En zie doordoor het leven door het mooiste mozaïek
Soms voel ik me verloren en ziek
Dan kijk ik naast me en zie jou, de iep
Ook al was ik moe en verslapt
Klom ik toch naar je toe omdat je me riep
Wij die om elkaar riepen
Die het voor te lang lieten