het jankend klagen van de wolven
verdubbelt kinderzingen; weldra
valt sneeuw, dekt wit de sarcofagen
‘t kerkorgel als een koude niets
neem ik het grommen neem de donder
waarmee harten schreien
de wolken branding ademen
het zomergroen is reeds verdord
al glanzen stralen altijd stralend
en is het mooie nooit een graf
zelfs as dat zingt en fonkelt goud
geesten die zullen nooit verdwijnen
zij komen op en gaan weer af
de aarde blijft het ritme draaien
het droeve leeft niet slechts in nacht.
blommgedichten: | Zaterdag, oktober 30, 2010 17:51 |
stukje opgeknip proza, maar prachtige poezie is het echt nie. groetels | |
_Lieverdje_: | Zaterdag, oktober 30, 2010 17:50 |
prachtige poezie fijn weekend liefs |
|
mucho: | Zaterdag, oktober 30, 2010 14:22 |
mooie poezie, sunset pompoenen, hondjes en af en toe een kerkuiltje wat je hoort knappen:) |
|
lonely 1: | Zaterdag, oktober 30, 2010 13:46 |
je blijft het beeld van wie je moet missen meedragen al voelt het niet elke dag hetzelfde, het verdriet om dat gemis leeft in jou dag en nacht prachtige poëzie, waarvan de twee laatste strofes mij persoonlijk het meeste raken, liefs en knuff, hilde |
|
windwhisper: | Zaterdag, oktober 30, 2010 13:21 |
oh sorry wellicht kwam dat door de geesten en wolven dat mijn gedachten die kant uit gingen | |
sunset: | Zaterdag, oktober 30, 2010 13:11 |
whindwhisper, het is geen halloween gedicht (tenminste, zo niet door mij geschreven). |
|
sunset: | Zaterdag, oktober 30, 2010 13:10 |
Wegens een schrijffout herplaatst. Ik nam de reactie(s) mee. windwhisper Saturday, October 30, 2010 13:03 ik heb het weer gelezen ben niet zo van de geesten en halloween, maar vandaag lopen mijn drie kleindochterthjes al in de optocht alle drie als heksjes pure poezie jouw schrijven Sunset Ingo lieve groet Cobie kuzzz fijne zaterdag |
|
Auteur: sunset | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 30 oktober 2010 | ||
Thema's: |