Hokjesgeest

Denken in blokjes en plaatsen in hokjes iedere cel identiek

verdrongen vrijheidsdrang om onderscheidend vermogen

tot uiting te laten komen weg zijn je dromen

ontnomen door veilig te voldoen aan sociaal

opgelegde normen en waarden daar wrikt 'm de schoen

marcheren ze in grote getallen achter een negatief zelfbeeld

blijf niet stilstaan blijf jezelf al loop je uit de pas

Stilaan breek je uit de gevangenis van gewoonte.

Geschreven door

Odypody

Reacties op dit gedicht

Odypody vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

september:	Zaterdag, oktober 15, 2016 15:56
Heel goed gedicht. Ik ben blij dit nog gelezen te hebben. Liefs

Quicksilver:	Dinsdag, november 02, 2010 21:10
Oja graag, ik hou niet zo van dat bedomde hokjesgeest gedoe;) liefs,dicky

Odypody:	Zondag, oktober 31, 2010 23:17
krijg er ook tranen van in mijn ogen:(

*muchos tranen**:	Zondag, oktober 31, 2010 23:14
ik kan geen bruine bonen meer zien, witte ook niet trouwens dag in, dag uit hetzelfde menuutje

Odypody:	Zondag, oktober 31, 2010 22:27
ow een frisse wind doet zo nu en dan wonderen!

*muchos tranen**:	Zondag, oktober 31, 2010 22:01
nee, die zijn bevroren van de ijzige kou die uit dit gedicht komt:D

Odypody:	Zondag, oktober 31, 2010 21:59
hhahahahahaahhaahah!!!!!!;) zijn je tranen nu opgedroogd?

*muchos tranen**:	Zondag, oktober 31, 2010 21:56
kees!, hoeveel hokken moet ik nog timmeren? in mekaar ja. wat had je anders in je hoofd!:D