Gracieus bewandel ik hoge daken
Door de velden, smalle straten
Onafhankelijk van realiteit
Geniet ik van mijn vrijheid
Voldaan volg ik de roze lucht
Die op haar beurt weer paars wordt
Als Nacht valt dan vang ik haar op
Want die is broos en duurt te kort
Zodra de nachtvrucht ondergaat
En de zon de hanen kraaien laat
keer ik t’rug naar verwennerij
Want mijn mens, oja
zij houdt van mij.