Tot slot de dood
Nachten vol eindeloos
wachten, denken en hopen
dat de slaap
alles verandert in mijn gedachten
die me niets vertellen,
die me niets kunnen bieden
ben ik de enige die
ontwaakt
en denkt met
beelden en angsten
die zelfs
wanhopige schaduwen niet verontrusten?
wachten en luisteren
er zijn en er zijn.
ben ik de enige
die mij vraagt wat ik
hoop en niet meer geloof ?
of is de dood gewoon het laatste
gedicht en blijf ik achter in
het niet meer brandende licht ?
Annemieke van der Ven: | Dinsdag, november 16, 2010 20:12 |
Ha vriendje, dinnetje vind de vraagtekens iets teveel van het goede... kussie |
|
Elinora: | Dinsdag, november 16, 2010 14:05 |
een filosofische gedachtengang die iedereen bezig houdt: een mooie vraagstelling.. heerlijke dag toegewenst Liefs Lin |
|
Hilly N: | Dinsdag, november 16, 2010 07:51 |
Mooi gedicht Rien Met name de zin: wachten en luisteren er zijn en er zijn. Herfstgroet, Hilly |
|
youkie: | Dinsdag, november 16, 2010 07:40 |
vragen die niemand kan beantwoorden liefs | |
trucker klaas: | Dinsdag, november 16, 2010 07:26 |
het blijft een onbeantwoord v(r)agevuurtje ... groet ,klaas |
|
Auteur: Rien de Heer | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 16 november 2010 | ||
Thema's: |