zoals een schaatsenrijder
ging ik aan de oppervlakte
van het leven
ga ik verdrinken?
of ga ik door met het proberen te
temmen van de waterspiegel
die mij scheidt van alles?
ik denk dat ik de
modder op de
bodem niet aan kan
niet kan ontwarren en dan
stik je
zonder licht van boven
geen zuurstof,
geen voedsel,
geen warmte,
niets en in dat niets
is er alles waarvoor
ik bang ben