Sprekende ogen je slaat ze langzaam open,
de tralies liet je voorgoed in je slopen.
Kijkend naar mij zeg je langzaam wat woorden,
over wie jou al die jaren heeft doen moorden.
Teveel heb jij meegemaakt,
dat je zo het leven en jezelf heb afgekraakt.
Meisje kijk me eens goed in de ogen aan,
waarom laat je je tranen niet even gaan.
Ik zal goed voor ze zorgen,
lieverd ik hou ze wel verborgen.
Eigelijk heb je geen reden om je teschamen,
kom en kijk eens uit die ramen.
Proef wat voor n mooi weer het is,
ontdek eens wat jij al die tijd hebt gemis.
zo weinig heb jij van het leven leren kennen,
nooit heb jij jezelf mogen verwennen.
Met alles wat jij heb moeten doorstaan,
zou ik jou nooit meer alleen door het leven laten gaan.
Ik wil voor altijd bij je zijn,
vind jij dat ook zo fijn.
Sprekende ogen kijken me vragend aan......
of ik jou mijn lieve spiegelbeeld nooit alleen wil laten staan.
20-mei-2005.
M.v.B