beeldenstorm in mijn hoofd overstemt geluid
ik zie je praten maar voel je zoenen
onbestemd en chaos alom, in mijn thuis
niets onaangeraakt, aan alles kleeft de zonde
van liefde die geen liefde was
en praatte ik over houden van dan versprak ik me
of verslikte jij je in mijn wil, en toch
ik wilde niet zoveel, enkel jou
mijn hart klopt nog jouw ritme en slaat zijn slag
in slapeloze nachten, zelfs dat verandert niet
ik droom herinneringen tegen wil en dank
met dezelfde volharding als jij me eigen maakte
keer je je nu van me af, ik ontkleede je woorden
en wat was je lelijk naakt nu ik niet langer zag
met ogen vol liefde maar in weten
dat je niets van me hield, of ooit houden zal
