ZOALS VAMPIEREN DE ZON
mijn hoofd
laat geen vreemden toe
enkel de gekende ikzelf
heeft de sleutel tot het
hol van de angst
ik zie u wel staan gapen
aan de poort van het beetje
van mezelf in uw hart
aan de deur van het niets
in uw lot bij mij
en zo is het maar best ook, mensen
de onnodigheid nooit te voeden en
het leven te laten liegen over mij, de man
die u in denken dacht te voelen, maar
in durven best maar kan ontwijken
zoals vampieren de zon