Een onbeantwoord verlangen 14 December
Ik laat je los heel even.. om vervolgens mezelf weer te verliezen in momenten
Momenten die we gedeeld hebben , flitsen , gevoelens zo intens en puur
Niks klopt, ik ben verward na al die tijd waarom ben je op mijn pad teruggekomen..
Had die ENE grote liefde gebleven, waar ik met warmte in mijn hart op terug kon blikken,
In de fantasie dat we ooit , herenigd zouden worden
Dan had ik deze pijn niet hoeven te voelen van dat onbeantwoorde verlangen
Je woorden snijden in mijn ziel en ik weet dat ze niet van jou komen
Ze zijn geboren uit angst en om me te besparen van JOU
Diegene van wie ik hou , de keuze wordt me ontnomen
Door jou ziekte en door jou, ik wil je voor altijd vasthouden
Van je houden totdat je het zelf kan en ook de donkere kant van je omarmen, zodat het licht erop kan schijnen
Ik kan het niet begrijpen hoe het voelt
Maar kan je wel laten ZIJN wat en wie je bent
Zonder oordeel, uit een plek van begrip ,compassie en liefde
Alles is in extremen, er is geen schaduw zonder licht
Schuldgevoelens , schaamte, ze consumeren je ziel
Geloof je echt dat je het licht in mij kan doven
Ik ben verbonden met de bron, die staat nooit droog
EEN leven, EEN liefde voor mij en dat ben jij
Hoe kan ik anders dan van je houden..
Alle facetten die jou kleuren, beminnen
Hoe kan ik anders dan van je dromen
Ik hou van jou , dat reikt veel verder
Van hart naar hart, van ziel tot ziel