Verleden.
Jij nam mij tot jou, armen benen
in mijn hoofd waren ze overal, maar neen
timide, angstig en verloren, daar was jij
in een aanraking, tot herbeleven
waar ben jij nu? Sta jij nu? Ik ben hier
sta weer stil, hier, aan jou verbonden
maar ik laat jou nu, hier, los.
arie: | Donderdag, december 16, 2010 12:58 |
en zo moet het ook... Dit kenmerkt jouw innerlijke groei X |
|
Stormtrooper: | Dinsdag, december 14, 2010 21:17 |
hmmm genieten van schrijfsels | |
Zaphod: | Dinsdag, december 14, 2010 19:17 |
Loslaten hoort bij het leven, en soms is het het beste dat je kunt overkomen. Je gaat vooruit! Knuff. |
|
H.J.: | Dinsdag, december 14, 2010 18:14 |
Ik ga mar eens wat inhalen hier geloof ik, is de moeite waard. hoop dat de plof niet te hard is (geweest). liefs H.J. |
|
- Suus -: | Dinsdag, december 14, 2010 17:52 |
Een plof die voelt als BAM, heerlijk afgeschreven. |
|
Auteur: Marina van Vledder | ||
Gecontroleerd door: Marina | ||
Gepubliceerd op: 14 december 2010 | ||
Thema's: |