Westerbork
Westerbork
de gele arriva-bus rijdt
door het zonnige bos
bij het eindpunt verstomt
het opgewekt gekwebbel
de uitleg maakt
de simpele taluds
van frisgroen gras
beklemmend
stilstaan bij de opgebroken
spoorbaan
sterren en vlammen op de grond
monument voor joden en zigeuners
de terugweg moet te voet
om te voelen
hoe hier angstige massa’s
wachtten
de eindeloze nachten
verdreven
bange schimmen hangen tussen de takken
het bos trilt van verdriet en angstdromen
Herinner dit
Denk hieraan
Vergeet nooit
schreeuwen de bomen
Westerbork
de gele arriva-bus rijdt
door het zonnige bos
bij het eindpunt verstomt
het opgewekt gekwebbel
de uitleg maakt
de simpele taluds
van frisgroen gras
beklemmend
stilstaan bij de opgebroken
spoorbaan
sterren en vlammen op de grond
monument voor joden en zigeuners
de terugweg moet te voet
om te voelen
hoe hier angstige massa’s
wachtten
de eindeloze nachten
verdreven
bange schimmen hangen tussen de takken
het bos trilt van verdriet en angstdromen
Herinner dit
Denk hieraan
Vergeet nooit
schreeuwen de bomen
Westerbork
Reacties op dit gedicht
| michris: | Donderdag, mei 02, 2002 17:53 |
| Als je daar bent, voel je nog steeds het lijden en de angst. Dat we minimaal 1 keer per jaar aan hen denken, is eigenlijk veel te weinig. michris |
|
| arie: | Donderdag, mei 02, 2002 12:31 |
| Opdat wij nooit vergeten.... Thnxx voor dit delen |
|
| Jo Aelmans: | Donderdag, mei 02, 2002 12:07 |
| Héél goed en mooi geschreven, José! Jo. ;o)x |
|
Over dit gedicht
| Auteur: José Borghuis | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 02 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||