Op school geen fijne tijd gehad,
altijd maar gepest, ik hoorde er niet bij.
Je wordt er onzeker en eenzaam van.
Het werd zelfs zo erg dat ik naar een andere school moest,
want de leraren konden zelf de pesters niet aan.
Dan kom je op een andere school en alles begint van voren af aan.
Nu ben ik volwassen, en ik heb er nog veel last van.
Je vertrouwd niemand meer.
Ik heb een muur om me heen gebouwd,
en laat niemand meer toe.
Want ik ben dat pesten vreselijk moe.
Niemand kan je meer pijn doen, want je houd iedereen
op afstand.
Dit doe ik alleen maar om mezelf te beschermen tegen al dat verdriet.
erika