De dag 31 december 2010
Ik zie Je graag.
Doch de zin voor ogen,
gestamel vrij,
bij het lezen over
een grote i en een kleine kan,
struikel je al,
bij de eerste ademhaling.
Teder gekoesterd,
in bol gevouwen handen,
als kleinood verstoken,
een glimlach.
Welke nu voor eeuwig
hij wilde onthullen
aan verbaasde voorbijgangers.
Een beelden sneltrein,
flikkerlicht gedachte,
gewikt en in elkaar verweven,
zeggen zo in kluwen niets.
Toch zie ik het,
staan er trots gekerfd,
je, mijn geliefde.
De beitel verliet
het hout met een punt.
Om een openplaats te laten,
waar uitademend mijn ziel,
in krachttonen jubelend,
over wuivend gras liet galmen,
ik zie je graag!
…stond gegrift.
Aan ieder een Gezond en Vrolijk 2011 ? !!!