Toegeschreven.
Je veroorzaakte reeds vele schaduwen op mijn muur
alsof je licht en duister ineen bleek te zijn, vervormend
langer of juist verder – aaneengeschakelde stukken
die tot nergens leiden, tot het lijden blijkt te zijn.
Ben jij die stem in mijn hoofd? Of erken ik een grotere?
Machtiger dan alle werelden bij elkaar genomen
om als eenmalig unicum het eens te zijn, worden
besluitend dat het zo niet verder kan.
Toegegeven, we zijn elkaars gelijken, jij en ik
alleen al omdat jij mij bent, ik jou, en wij samen
het licht en duister verwoorden, vermoorden
want eenmaal een, zijn we uiteindelijk onafscheidelijk.
september: | Zaterdag, juni 20, 2015 11:18 |
prachtig is dit onder woorden gebracht. fijn het nog gelezen te hebben | |
Elinora: | Donderdag, januari 13, 2011 16:24 |
het yin en yang gevoel mooi in Zen omschreven...! ben het helemaal met je eens..! fijne dag nog groetjes Lin |
|
nana: | Donderdag, januari 13, 2011 13:34 |
moooi! |
|
arie: | Donderdag, januari 13, 2011 12:13 |
Onafscheidelijk en uiteindelijk licht. Dat is de weg die we allen volgen. Gewild of niet.. X |
|
Amon: | Donderdag, januari 13, 2011 10:37 |
iedereen heeft zijn eigen stemmen ins kopf | |
Oorlam: | Donderdag, januari 13, 2011 09:37 |
beide zijden van de medaille ineen die laatste regels zijn voor een digibeet als ik, een raadsel:) |
|
Erwin van der Weij: | Donderdag, januari 13, 2011 08:55 |
Wat een sterke titel, heel veelzijdig zo ook het gedicht. Toeschrijven aan, toegeven aan, ja, zelfs bijna een bron van inspiratie. Hier word ik wel vrolijk van. |
|
windwhisper: | Donderdag, januari 13, 2011 04:57 |
intens lieve groet Cobie |
|
Jacky Van den Berghe: | Donderdag, januari 13, 2011 00:49 |
Heel merkwaardig dit! Want eenmaal een, zijn we uiteindelijk onafscheidelijk. Man en vrouw in zijn oorspronkele vorm (volledig mens), waar we terug naartoe moeten? Heel knap! Liefs, Jacky |
|
ela: | Donderdag, januari 13, 2011 00:35 |
Wanneer het onzekere zich meld, Wordt het tijd elkaar beter te doorgronden. ela |
|
De Cynicus: | Donderdag, januari 13, 2011 00:21 |
Aldus alter-ego geboren uit extatische verzoening. De Cynicus |
|
Auteur: Marina van Vledder | ||
Gecontroleerd door: Marina | ||
Gepubliceerd op: 13 januari 2011 | ||
Thema's: |