Bedevaartstocht
Bedevaartstocht
Ik kijk en begin te zoeken
Naar de weg die mijn
Leven doorkruist
Ik loop en struikel
Ik stap en val
Alle obstakels en kuilen
Maken het zo moeilijk
Om de weg te vinden
Door het dichte bos
Geen bordjes
Geen wegwijzers
Die mijn tocht verlichten
Geen ster aan de hemel
Geen gids aan mijn zijde
Slechts ik en mezelf
Op de bedevaartstocht
Naar de start van een nieuw leven
Ik kijk en begin te zoeken
Naar de weg die mijn
Leven doorkruist
Ik loop en struikel
Ik stap en val
Alle obstakels en kuilen
Maken het zo moeilijk
Om de weg te vinden
Door het dichte bos
Geen bordjes
Geen wegwijzers
Die mijn tocht verlichten
Geen ster aan de hemel
Geen gids aan mijn zijde
Slechts ik en mezelf
Op de bedevaartstocht
Naar de start van een nieuw leven
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Donderdag, januari 27, 2011 19:35 |
| bedevaren begint met de roep een richting in te nemen naar een wie weet misschien meer dan elders op die plek aan te voelen aangezicht, onderweg als het ware onthecht geraakt toch kom je tot elkaar aan het licht even meegedacht, groetje voor onderweg, hans |
|
| Yellow : | Donderdag, januari 27, 2011 13:24 |
| dit voelt machteloos, mooi verwoord, sterkte | |
Over dit gedicht
| Auteur: liesbeth macken | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 27 januari 2011 | ||
| Thema's: | ||