Eens dekte jij mijn deken toe,
de laatste tijd denk ik vaak aan toen.
Ook aan het het nu zou kunnen zijn.
De gedachte...
het doet me vaak pijn.
Verstand komt met de jaren,
heb ik je een aantal maanden geleden gezegd.
Deze woorden meen ik oprecht!
We worden allemaal ouder en ga in zien,
dat jij ook tot mijn leven behoord.
Al ben je niet de persoon waarop ik hoopte dat je zou zijn.
Deed je mij en mijn zusje in het verleden vaak pijn.
Het enigste wat ik vraag,
is als je me ziet loop aub niet aan,
keer me je rug niet toe maar blijf staan.
Kijk me recht in mijn ogen,
en ga voor een keer een normaal gesprek met me aan...
We hoeven geen maatjes met elkaar te worden,
weet ook dat ik je jaren geleden uit mijn leven heb verbannen.
Maar ben na gaan denken en dat het biologisch bepaald is,
dat jij mijn vader en ik jou dochter ben,
is de rede dat ik er nu anders over denk!

Eens dekte jij mijn deken toe,
de laatste tijd denk ik vaak aan toen.
Ook aan hoe het nu zou kunnen zijn.
De gedachte,
het doet me vaak pijn.
Verstand komt met de jaren,
heb ik je een aantal maanden geleden gezegd.
Deze woorden papa meen ik oprecht!