Alles wat we waren, ik heb het verkauwd, vermalen, doorgeslikt, onverteerd verlaten, maar het golft nog na in mijn onderbuiken ik vaar op haar, met haar en draai kolken op mijn ogen. Laat ons stromen op mijn wangen, schreeuwdat ik hier ben, besta en niet meer wegga, gooi modder tot stekels hun pijn verliezenwas mezelf een gave huid en graaf meeen weg naar buiten.