Draagvlak…
Draagvlak…
Rakelings raakt me niet
waar je me achterliet
mijn opsomming is opbouwend
Binnen dat stormgebied
draag ik 't zonlicht
waar jij slechts duisternis ziet
diep vertrouwend
Ik glimlach jouw tranen weg
maar vervaag evenzo
de toekomst heeft een draagvlak
van een ander niveau…
Reacties op dit gedicht
| Marousia: | Woensdag, februari 02, 2011 20:19 |
| Wonderschoon heb je dit weten te verwoorden, heel teder en gevoelig. Liefs van Marousia | |
| windwhisper: | Dinsdag, februari 01, 2011 16:38 |
| ja wat Dicky zegt een schrijven om te omarmen en de woorden te koesteren "ik glimlach jouw tranen weg" prachtig lieve groet Cobie |
|
| Quicksilver: | Dinsdag, februari 01, 2011 11:44 |
| Dat draagvlak omarm ik graag:)Wondermooi gedicht in een prachtige layout gegoten! dicky |
|
| leeslampje: | Dinsdag, februari 01, 2011 11:40 |
| ik zie dat de n in het niets is gevallen :P |
|
| leeslampje: | Dinsdag, februari 01, 2011 11:39 |
| naast dat het er weer oogverblidend uitziet is de tekst ook goed te verhapstukken prachtig |
|
| nana: | Dinsdag, februari 01, 2011 11:39 |
| Prachtig Xavi! wens je een mooie dag :) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: xavion | ||
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 01 februari 2011 | ||
| Thema's: | ||