Stilte-schreeuwen.
Omdat overwinteren, soms hetzelfde is als
overleven.
Ik sprak in vele zinnen, de oren van mijn hoofd
vergat te blikken of te blozen, had mezelf gehoord
je las het in mijn ogen, maar ik keek telkens weg
zo scheurden vele gedachten, schoten woorden terug
tot jij vergat dat ik meer was dan een buitenkant
en ik buitenste binnen wilde keren, de kou zat
schreeuwen op de toppen van mijn longen
ga aan de kant, je hebt me wel verwond, verwoord
schizofreen zijn de nachten, denktank ongehoord
nu jank ik dagen aaneen, versnipper oeverloos
schaats een scheef verleden, kluun verbotte stukken
aaneengesloten ver-ijst zelfs de zomer tot bloei.
Themdichterij
“doorgewinterd”
februari 2011
Lianne van Kesteren: | Woensdag, maart 02, 2011 23:11 |
Voor mij ben jij toch altijd een winnaa ;) | |
tineke ebing: | Donderdag, februari 24, 2011 10:19 |
wat een heftig gedicht,met heel veel emoties geschreven knap dat je dat aandurft, groetjes tineke ebing |
|
arie: | Donderdag, februari 03, 2011 12:13 |
En, omdat je ''het overwinteren'' hebt aanvaardt, zie je, voel je hoe toen nu is en andersom... sterkteknuf! |
|
Yellow : | Donderdag, februari 03, 2011 11:53 |
het voelt sterk aan, veel succes Marina | |
leeslampje: | Woensdag, februari 02, 2011 22:58 |
ijsbloemen stilte-schreeuwen heel goed gevonden dat zouden we meer moeten doen geen kunst aan:) |
|
DrieGeetjes: | Woensdag, februari 02, 2011 22:19 |
Ik heb het zojuist uitgeprobeerd, Marina. Komt de buurman aan de deur, of ik alsjeblieft wat zachter stilte wilde schreeuwen. Hij kon zijn eigen gedachten niet meer horen! :S ;) |
|
Auteur: Marina van Vledder | ||
Gecontroleerd door: Marina | ||
Gepubliceerd op: 02 februari 2011 | ||
Thema's: |