wij klemmen dagen zacht tussen vingers laten ze in afgronden vallen en treuren hen, als zwevende donsveren, lang en mild na
- zij worden leeg geboren, sterven leeg (sterven leeg?); dat besef maakt dol gediagnoseerde monotonie schreeuwt het uit
in dode gangen spat alles uit elkaar gaan gebloemde zetels in vlammen op laat dagelijkse routine ons wegzinken in de grond het warme bloed koelt langzaam af -
wij klemmen dagen zacht tussen vingers laten ze in afgronden vallen en treuren hen, als tere zwevende donsveren, lang en mild na.