hoopvol vertrouwen
door de kamer klinken de stemmen
van Simon en Garfunkel
bridge over troubled water
ik drink de woorden in
zie mezelf als het ware
een brug eigenhandig bouwen
tranen in mijn ogen
vanwege het niet kunnen bereiken
met woorden en zinnen
ik waag een poging
en hul me dan
in het geluid
van de stilte
afwachtend
tot ’t vallen van de avond
kon ik het maar
die brug bouwen
maar de rivier is nog zo kolkend woest
te hoog de golven
zo staar ik in de donkerte
van dromen
toch hopen
toch blijven geloven
dat het me ooit eens zal lukken
de overkant en jou te bereiken
Reacties op dit gedicht
| Yellow: | Donderdag, februari 24, 2011 18:25 |
| een prachtige song vind ik dat ook, ook een prachtige avond gewenst vanaf hier x | |
| zomerkind: | Donderdag, februari 24, 2011 14:34 |
| o cobie zwijmel zwijmel haha:) liefs eddie |
|
| Sunna: | Donderdag, februari 24, 2011 13:01 |
| Mooi gedicht! Hoop doet leven..toch? | |
| Autumn2: | Donderdag, februari 24, 2011 12:58 |
| Prachtig gedicht, vol herkenning. liefs | |
| huismucho: | Donderdag, februari 24, 2011 12:55 |
| :) | |
Over dit gedicht
| Auteur: windwhisper |  
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 24 februari 2011 | ||
| Thema's: | ||