Verdragen.
Ik ben me volledig bewust van de wereld die ik mis, de wereld die ik leef. De verschillen en vooral dat alle woorden, nog meer woorden veroorzaken. Alle geschreven zinnen, in welke kleur dan ook, met welke pen, welk lettertype dan ook. Slecht verwoorden, verdragen. Ver-dragen.
Draag me doorheen jouw woorden, tussen alle struikelblokken door, en nog verder dan de dag kijken kan. Want elke zon die opkomt en ondergaat, is een dag verder. Een dag verder naar de morgen, die ogen zal laten kijken, beroeren. Want een oogopslag is meer dan zien, overzien. Ver-zien.
Spreek tot me in cijfers, draag knopen tot magen niet meer willen verteren. Maar enkel nog willen fladderen. Ik ben de tijd moe.
Auteur: Marina van Vledder | ||
Gecontroleerd door: Marina | ||
Gepubliceerd op: 24 februari 2011 | ||
Thema's: |