Muze, de waarheid geloofd
Ben jij nou mijn muze
Degene die m’n teksten licht maakt
Is de korte vraag
Degene die me laat lopen
Me opbeurt, uit m’n misère tilt
En me grijpt in de kraag
Ongemerkt vul je de dagen
Met helderlicht en muziek
Mooie woorden in het hoofd
Inspiratie geeft muze tot kunst
Is dat niet gelijk aan wat de
Definitie zegt
De waarheid geloofd
De waarheid geloofd
De waarheid geloofd
Even was je weg
De inkt droogde uit
Enkel vage streken
Even duurde al te lang
Waarin zinnen enkel losse
Woorden leken
In de toekomst weg
Maar dan voor heel even
Even alleen te gaan
De onuitputtelijk stromende bron
Voedt diep vanuit jou
Bij de oorsprong wil ik met jou staan
Vraag me af, waar heb je
Al die tijd gezeten
Dat er geen tekst ontstaat
Door jou is diep in mij
De kern geraakt
Die de waarheid geloven laat
Waarheid geloven laat
Waarheid geloven laat
De muze laat kunst ontstaan
De muze
Jij laat me gaan…