Met jouw betreden raakt de ruimte verlicht
schoonheid
als ‘t zicht van eden
je vangt mijn ogen en m'n hart ontwricht
zo helder als ’t moge zijn
zo diep raak ik verward
Jouw werkelijkheid verscheen
een gezicht in ‘t verleden
sloeg de tijd eromheen
zo troebel als het was
zo hoog speelde ik mijn part
en reik je nu
als 't zicht van eden
de verre diepte van mijn hart...
DrieGeetjes & XaVioN
Dwaallicht66: | Woensdag, juni 22, 2011 20:48 |
Waw, prachtig! Liefs |
|
windwhisper: | Vrijdag, maart 11, 2011 08:05 |
bijzonder hoor, dit is genieten van poezie groet aan beiden Cobie |
|
Auteur: xavion | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 10 maart 2011 | ||
Thema's: |