de beelden zijn
weer buitenissig
niet opgeslagen in de
catacomben van zijn geest
nog trekt hij
aan de touwtjes
zijn zij als pop de
cast van zijn autistenfeest
ieder opgaand
in het eigen spel
gebonden aan het kruis
dat in zijn wereld huist
tot de lijnen
breken chaos in
psychose heerst
realiteiten zijn vergeten
de beelden huizen
in de nissen van zijn geest
het muizenissen is
voor even weer geweest
wil melker
11/03/2011
Elinora: | Vrijdag, maart 11, 2011 15:30 |
Prachtige omschreven..de gedachtengang van een gesloten ziel.. Lieve groet Lin |
|
trucker klaas: | Vrijdag, maart 11, 2011 07:37 |
sluimerend escaleren tot het plotsklaps manifesteren het begrijpen nauwelijks te proberen :( fraai verwoord ,klaas |
|
youkie: | Vrijdag, maart 11, 2011 07:14 |
goede morgen ze leven in hun eigen werelt dit heb je mooi beschreven fijne dag |
|
Het Gejefte: | Vrijdag, maart 11, 2011 07:12 |
Mijn respect voor de moed om hierover te schrijven en mijn respect voor het fantastische gedicht dat je ervan maakt... Jef |
|
windwhisper: | Vrijdag, maart 11, 2011 06:29 |
Goede morgen Wil, zelf heb ik twee autistisch aangetrouwde neefjes, fijne knullen, elk levend vanuit hun eigen wereldbeeld, de een speelt met licht de ander met getallen, ze zitten op speciale scholen, dus kon ik me vinden in dit schrijven, het zegt zoveel vanuit hun tja zeg maar niet kunnen meeleven met... lieve groet Cobie onder de indruk, zeker weten ik zag gelijk Tim en Menno voor me |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 11 maart 2011 | ||
Thema's: |