Allereerst wil ik heel duidelijk stellen dat ik uw kroon niet vast wil houden, niet wil dragen en zeker niet wil erven. Nu de afstand tussen ons zo goed als nihil geworden is, ben ik al mijn respect voor u, herstel, voor jou kwijtgeraakt. Noem jezelf gerust een koningin, die vergaat in de drukte van alledag, maar we weten allebei beter dan dat.
Die oordelen die zo elke dag over mij uitgestrooid worden (en over de rest van de mensen, maar daar zit ik niet meer zo mee nu ik meer dan vrijgezel ben), zou ik met gemak allemaal terug kunnen kaatsen en ze zouden meer betrekking hebben op jou dan op mij. Sterker nog, ik zou graag eens een psycholoog op jouw gedrag los laten zodat mijn vermoedens bevestigd worden. Dat je een smerige narcist bent, dat mag allang duidelijk zijn. Helaas voor jouw goedheid moet je wel eerst andere mensen diep de modder indrukken, slaven bijna, om zelf een zonnestraal te kunnen vangen op het hoofd dat wij niet meer aan kunnen zien. Omdat het zo gemeen grijst, zo belerend loenst elke dag. Wellicht zou je eens heel even over je eigen leven na kunnen gaan denken voor je verder gaat als mislukte criticaster?
Nee, ik ben je echt heel veel meer dan zat. Ik ben onderhand volledig beu van die ontzettend lange zedenpreken en het altijd maar zeuren over geld. Wat kan ik er aan doen dat ik graag alles uitgeef wat ik verdien. Goed, ik drink veel te veel en die slapeloze nachten zou ik hulp voor moeten zoeken, maar zijn dat niet mijn problemen? Overigens, ik heb er al lang een oplossing voor gevonden; het enige wat ik nodig heb is nog een heel klein beetje tijd. Maar even terug naar jou - wat heb jij bereikt in het leven? Mag ik je er aan herinneren waar jij zelf stond op mijn leeftijd? Ik geloof dat je de school nog niet eens af had gemaakt, onder de drugs zat, ook niet kon slapen en ongeveer op deze dag zwanger bent geraakt.
Nee, ik ben niet langer van jou onder de indruk en ik luister al maanden niet meer naar wat jij zegt. En raad eens? Het gaat sinds maanden stukken beter met me.