misschien moet ik leren bang te zij
misschien moet ik leren bang te zijn
en weg te rennen
nog voor het gevaar er is
want anders moet ik vechten en
vechten haalt de wonden open
maar vluchten doet geen pijn
als ik maar bang kon zijn
zodat ‘k slechts moe wordt van het rennen
en niet uitgeput van de strijd
niet uitgeblust van de pijn
als ik maar bang kon zijn
en weg te rennen
nog voor het gevaar er is
want anders moet ik vechten en
vechten haalt de wonden open
maar vluchten doet geen pijn
als ik maar bang kon zijn
zodat ‘k slechts moe wordt van het rennen
en niet uitgeput van de strijd
niet uitgeblust van de pijn
als ik maar bang kon zijn
Reacties op dit gedicht
| LonelyDay: | Dinsdag, april 19, 2011 23:27 |
| Ach, ik weet het niet, ik denk niet dat lijden zo iets positief is en als het vermeden kan worden... waarom niet? [whaa, wat een gigantische dt-fout heb ik daar geschreven ^^] Grtjs! |
|
| jilka: | Zondag, maart 20, 2011 16:11 |
| Hallo, Ik ken welk gevoel je omschrijft. Maar vluchten lukt niets op. Je kan beter even op je tanden bijten! Na een hoge berg komt, een mooie horizon vol met nieuwe mogelijkheden! greetz Jilka |
|
Over dit gedicht
| Auteur: LonelyDay | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 19 maart 2011 | ||
| Thema's: | ||