Soms lijkt het leven een groot drama,
Maken elkaars leven tot een grote hel.
Soms spelen we een dodelijk spel
Van bedrog, achterklap en gemene roddel.
Soms vergeten we wie we nou eigenlijk zijn,
Bedolven als we worden onder de shit.
En toch en toch,
Is dat allemaal maar tijdelijk,
Zegt de engel gestuurd door het hemelrijk.
Zet toch die shit aan de kant,
Gooi die shit op de vuilnisbelt.
En dan zul je merken,
Dat de liefde begint te werken
Aan je eerherstel.
En ook al schopt de ander
Dan nog steeds een rel
Om wat allang voorbij is.
Toch zal je dan merken,
Dat er iets begint te dagen,
Elk moment van je verdere leven.
Dat je doet trillen en beven,
Van het stille besef
Dat het leven de boel weer in orde maakt.
Elk moment dat jij van de neiging
Verlost bent jezelf te wentelen in je ouwe shit!