probeer het maar..
Geketend aan kettingen
van angst,wanhoop en verdriet
ik probeer mijzelf vrij te krijgen
van angst,wanhoop en verdriet
ik probeer mijzelf vrij te krijgen
maar breken doen ze niet..
Jaren heb ik geleefd
in een schaduw van kou en kwaad
bedolven onder minderwaardigheid
niet weten waar je in het leven staat,,
in een schaduw van kou en kwaad
bedolven onder minderwaardigheid
niet weten waar je in het leven staat,,
Uit die schaduw ben ik gestapt
maar het licht lijkt mij amper te bereiken
en terwijl het gevoel van hopeloosheid mij overheerst
probeer ik maar vooruit te blijven kijken...
maar het licht lijkt mij amper te bereiken
en terwijl het gevoel van hopeloosheid mij overheerst
probeer ik maar vooruit te blijven kijken...
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: *silliej* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 24 maart 2011 | ||
| Thema's: | ||