Er zijn zoveel verhalen te vertellen, ik heb nog zoveel noten op mijn zang maar alles smaakt bitter, alles doet zeer. En waar ik eerder verlangde naar de pijn, ben ik hier onderhand volledig klaar mee. Op deze manier hoeft het van mij niet, echt absoluut finaal niet. Ik hoor je denken, wat ga je dan doen met alle witte vellen, alle volle inktpatronen?
Bewaren voor betere tijden, waarin ik niet na hoef te denken over wat ik zeg. Ik meen het wanneer ik zeg dat dit al lang niet meer mijn spel is, mijn 'ding' zo je wilt. De zon gaat onder hier, hier in het noordland waar nu alle stemmen in mijn hoofd stoppen met praten. Het is tijd om adem te halen, en voor adem heb je geen papier nodig.
'Hij sluit de deur en zegt gedag. Het was aangenaam kennis te maken.'