ADIEU MEZELF
benodigdheden?
schaar, scalpel, zout op de wonde
voorschort, want doodbloeden is al
bij al toch wel een vuile bedoening
de juiste medicatie kost veel, veel centjes
maar tovert lachjes voor zij die in tranen
de rest van het bestaan vulling geven
en zo, zie je wel, daar lig je dan
mooi te wezen beest om zijn treurnis geroemd
een te mooi wezen tot rotten gedoemd
de mens heeft je gemaakt, ’s zondags, weet je nog
de mens heeft je gekraakt en zijn wereld laat je
zonder gemis en rouwen, zo maar achter, alleen
want alleen wou je zijn wie je zijn wou, maar met twee
mist het zoveelste nekschot ditmaal zijn doel niet
schaar, scalpel, geef maar aan meneer doktoor
hij weet van wanten, hij draagt ze met kennis
van het opengereten lichaam dat zich voor hem
openbaart en vol overgave het naderen van het einde
in horten, stoten en smeekbedes besteld had
zout is niet meer nodig, er werd reeds genoeg
uitgestrooid op de wonde die om pijntjes vroeg
gelukkig draagt de meneer een voorschort, zoals
voorgeschreven bij het beëindigen van een hart
dat, eens het zichzelf tot dood heeft geklopt, nog
ontwapend dient te worden, de splinterbom ontmanteld
voor de veiligheid van de algemene mensheid die deze
enkeling keer op keer zuiver kon, maar nooit wou raken
de lichten gedimd
iedereen zwijgen
tot de stilte
Moeder Dood
de kamer binnen
het sterven start
adieu mezelf
vale bene
lach maar eens
voor één keer
héél erg luid