Onbedwingbaar verontrust het mij,
het wilt eruit, het wilt vrij.
Zou ik maar weten hoe,
dan geef ik weerloos aan toe.

Het is heerlijk en doet pijn,
beter dan onder invloed zijn.
Sterk en groot van kracht,
onoverkomelijk geacht.


Het verleidt mij, daagt mij uit.
Verjaagt rede in mijn ieder besluit.
Het schuilt altijd in mij,
verdruk het, laat het niet vrij.

Ik heb het nog nooit beschreven,
heeft mij allang tot waanzin gedreven.
Ik kan het geen echte naam geven,
beïnvloedt ieder stukje van mijn leven.

Het verscheurt mij, zo fijn.
Zalig gevoel, veroorzaakt pijn.
Onrust, is misschien de titel die past.
Het is een kick en grote last.

Zonder naam gaat het nog steeds door mijn leven,
nog altijd niet precies beschreven...
Wie ben ik om het een naam te geven?