hoekig

zoek voorbij licht/donker
laat niets toe wat kan
binnen dringend het besef
in niet duidelijk perspectief
de verte altijd wat dichter
slaak ik en sluip maar
kruip langs ochtendgoor
blijf versteend op de been
zie niemand waar als ik ga
en zelfs het wezen van
kan niet meer oplichten

Geschreven door

mucho

Reacties op dit gedicht

mucho vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

dicht:	Woensdag, april 27, 2011 14:38
oh, pas maar op dat kan nooit goed wezen:S

purpleprinces:	Woensdag, april 27, 2011 12:06
mooi gemaakt het heeft me laen na denken(a)

Over dit gedicht

Auteur: mucho
Gecontroleerd door: maneschijn
Gepubliceerd op: 25 april 2011
Thema's: [Esoterie] [Filosofie] [Spiritueel]