Verloren lafbek
Verloren lafbek.
Ik voel je handen op mijn lichaam
Ik ruik je veel te sterk
Je gezicht is te dichtbij
Je maakt me misselijk
Ik voel mijn lichaam schokken
maar mijn tranen zijn van mij
Ik voel alles, wat ik niet voelen wil
maar jij bent weer blij
Later stromen de tranen
druppels bloed glijden over mijn arm
Ik gooi alles in de ronte
daarna stort ik in elkaar
Niemand merkt het,
Niemand voelt het.
Alles gooi ik weg,
Alles kots ik uit.
Weer zo'n dag
maar dit keer stik je er maar in
Jij gaat mama halen en ik ga dood
15 pillen ingeslikt, maar dan ben ik weer een lafbek
Ziekenhuis, liegen.
School, liegen.
Hulpverleners, liegen.
Gewoon kapot.
Het is nu zolang geleden,
alsnog laat ik het niet los.
Pa, je hebt me gebroken
en ik hoop dat je verrot.
Ik voel je handen op mijn lichaam
Ik ruik je veel te sterk
Je gezicht is te dichtbij
Je maakt me misselijk
Ik voel mijn lichaam schokken
maar mijn tranen zijn van mij
Ik voel alles, wat ik niet voelen wil
maar jij bent weer blij
Later stromen de tranen
druppels bloed glijden over mijn arm
Ik gooi alles in de ronte
daarna stort ik in elkaar
Niemand merkt het,
Niemand voelt het.
Alles gooi ik weg,
Alles kots ik uit.
Weer zo'n dag
maar dit keer stik je er maar in
Jij gaat mama halen en ik ga dood
15 pillen ingeslikt, maar dan ben ik weer een lafbek
Ziekenhuis, liegen.
School, liegen.
Hulpverleners, liegen.
Gewoon kapot.
Het is nu zolang geleden,
alsnog laat ik het niet los.
Pa, je hebt me gebroken
en ik hoop dat je verrot.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: LetMeThink | 
|
|
| Gecontroleerd door: Erwin | ||
| Gepubliceerd op: 14 mei 2011 | ||
| Thema's: | ||