Er heerst een ware chaos in mijn hoofd
Elk mogelijk scenario is al gepasseerd
In alle heb ik al zo vaak geloofd
Toch is het de besluiteloosheid die telkens opnieuw regeert
Ik; verscheurd en verdeeld in duizenden segmenten
Alweer struikel, val, vecht en sta ik op
Ik aanbid en verafschuw de duizenden fragmenten
Soms aan de zijlijn afwachtend, maar waarop?
Het is vasthouden of loslaten met als voorgerecht deze dodelijke vertwijfeling
Welke weg moet ik gaan? Ik ben al kapot gestreden
Kopjes onder, toch watertrappelend als een tot wanhoop gedreven drijveling
heerst daar rumoer en verwarring, zelfs in mijn gebeden
Een levenskeus die ik nog steeds niet maken kan
Zoals elke, zal ook deze aan twee kanten snijden
Al te lang in strijd met deze tiran
Hoelang duurt het nog voordat ik mij zal bevrijden?