Zo bang.
Zo bang.
Het gevoel dat iedereen je aanstaart
Het gevoel dat iedereen je kent
Het gevoel dat iedereen over je praat,
Dat gevoel maakt me bang.
De gedachten die mijn emoties lijden,
De flashbacks die ik steeds weer zie,
Het stemmetje dat me niet mer rust laat,
Het geeft me zoveel angst.
De veranderingen in mijn leven,
De vrienden die ik heb gekregen,
Eigenlijk wel alles in mijn leven,
Bezorgd me angst.
Ik ben zo bang voor het heden,
Ik ben zo bang voor het verleden,
Laat dat angstaanjagende gevoel toch stoppen,
het maakt me zo moei.
Het gevoel dat iedereen je aanstaart
Het gevoel dat iedereen je kent
Het gevoel dat iedereen over je praat,
Dat gevoel maakt me bang.
De gedachten die mijn emoties lijden,
De flashbacks die ik steeds weer zie,
Het stemmetje dat me niet mer rust laat,
Het geeft me zoveel angst.
De veranderingen in mijn leven,
De vrienden die ik heb gekregen,
Eigenlijk wel alles in mijn leven,
Bezorgd me angst.
Ik ben zo bang voor het heden,
Ik ben zo bang voor het verleden,
Laat dat angstaanjagende gevoel toch stoppen,
het maakt me zo moei.
Reacties op dit gedicht
| youkie: | Vrijdag, juni 03, 2011 12:01 |
| je hoeft nergens bang voor te zijn elke mens is anders en dit maakt ons zo uniek fijne dag liefs |
|
| (6)Maarten(6): | Vrijdag, juni 03, 2011 11:13 |
| sgat je hoeft tog niet bang te zijn ik sta altijd naast je (L) ik zal je altijd steunen en dat weetje wij 2 horen bij elkaar love you | |
| LetMeThink: | Vrijdag, juni 03, 2011 10:47 |
| Jammer van die spelfout.:| | |
Over dit gedicht
| Auteur: LetMeThink | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 03 juni 2011 | ||
| Thema's: | ||