Ergens verscholen diep vanbinnen
Zit een breekbaar stukje glas
Met barsten en scheuren
Waar ooit mijn hart was
Gebroken door velen
Verscheurd door verdriet
Voorzichtig gelijmd
Maar baten mocht het niet
En de pijn is niet te verdragen
Tranen glijden over mijn wang
En durf niet naar buiten te komen
Want mijn hart is veel te bang
Dat het weer gebroken zal worden
Door degene waar ik zo veel van hou
Dat het verscheurd wordt door verdriet
Dat het breekt voor jou