Het liefst danste ik dagelijks in rode regen zoals bloed lichamelijk becirculeert dat haten dit wezen vergefelijk verlaat als het tegengif van mijn verweer.
Niet los van doordachte onzekerheid in het cliché van voor- of tegenspoed het liefst hield ik je strak gespannen als de diepste zomen van mijn broek.
Ik rol met jouw ogen alsof ik accepteer en wijs jouw zere vinger naar mijn kant het liefst had ik ik je gedreven begeerd maar ik, ik wil wat niemand krijgen kan.